Jaman jaman iki sajake wis ambebingungi. Ayo dilakoni ojo ngumbar aji mumpung Wong urip, wong urip, wong urip, sing waspodo. Jo kandek carito, Ngerteni rupo rasane. Ojo nganti cidro, Yen cidro bakal ciloko. Sing sabar, sing tabah, sing temen, ojo gladrah. Donyane wis rubah menungso akeh sing owah. Lakune gak genah, kayu watu do disembah. Sing jujur, sing temen, sing tekun jo suloyo. Wis kakean luput dosomu wis nurut ulu. Yen ora mertobat bakal kesasar patimu. Jo bingung, jo sambat, jo susah, sing prayitno. Sinau ngupadi rasamu ingkang sejati. Perlu ditemeni dunung pribadi kang asli. Sing sayuk, sing rukun, sing sregep tandang gawe. Ojo kakean lambe, ojo seneng gunem tanggane. Ngrasakno awake durung cukup butuhane. Sing sareh, sing gemi, setiti ojo boros. Wong wedok saiki senenge yen di kon brai. Rai di suntiki jebule koyo memedi. Ra pokro, ra bloko, ra mondro dilakoni. Golek sandang pangan rasane soyo rekoso. Ra gelem kangelan, adol awak dadi bondho. Sing ...
Komentar
Posting Komentar